"Onze gedachten gingen uit naar de bemanning, die louter bestaat uit vrijwilligers, met een baan, of een gezin met kinderen. Dat zij alles in de steek moeten laten op het moment dat er een noodoproep komt. Dat zij bij nacht en ontij, vaak met een ruwe zee, hun werk moeten doen om anderen in nood te redden."

Bovenstaand was de motivatie van de anonieme schenker om jaren terug te starten als Redder aan de Wal: ze doneert jaarlijks een bedrag aan de KNRM. Maar nadat haar man overleed, kwam het verlangen om een groot bedrag te schenken: 10.000 euro.

"Mijn man en ik waren bootjesmensen", vertelt de anonieme Egmondse schenkster. Ze zaten veel op het water, maakten verre reizen. "Op onze reizen zagen wij met enige regelmaat een reddingsboot voorbij komen van de KNRM en dachten er dan aan dat de KNRM een vrijwilligersorganisatie is die zonder overheidssteun opereert."

Het is niet het eerste grote bedrag dat de KNRM ontvangt. Maar het blijft wel broodnodig, want andere inkomsten zijn er dus niet. Vaak voelen deze gulle gevers zich verbonden met de KNRM, vertelt Henk Biesboer, woordvoerder van de KNRM in Egmond aan Zee. "Ze hebben een link met Egmond, met de zee. Of gewoon met ons station." Zoals de vrouw die de 10.000 euro schonk. (tekst gaat verder onder foto)



Niet dat dit bedrag helemaal naar Egmond gaat. "En dat schuurt soms een beetje voor de donateurs. Zoals bij deze mevrouw, haar bedrag was echt voor ons station", zegt Biesboer. Maar elke donatie, erfenis of nalatenschap gaat naar het algemene potje van de KNRM in IJmuiden. "En dat is maar goed ook", benadrukt Biesboer aan Streekstad Centraal. Want gemiddeld kost het een ton per jaar om zo'n reddingsstation draaiende te houden. "Grotere stations in nautische gebieden met veel waterbedrijven, halen dat makkelijk binnen. Voor anderen is het een stuk lastiger en die halen minder binnen."

Desondanks hebben de Egmondse redders het wél voor elkaar gekregen om van een deel van dit bedrag nieuwe helmen aan te schaffen. "Draadloze helmen met intercom", zegt Biesboer trots. Die zijn nodig zodat er meer mensen mee kunnen op de reddingsboot bij hulpacties. Er zijn vier zitplaatsen op zo'n boot, maar "als iemand is, vermist zijn extra ogen welkom," zegt Biesboer. Met deze helmen is het mogelijk dat er ook 'opstappers' aan de zijkanten van het schip staan, en dat ze draadloos met elkaar kunnen praten. (tekst gaat verder onder foto)



Bij elkaar ontvangt de KNRM per jaar zo'n 14 miljoen euro. "En de exploitatie is zo'n 20 miljoen." Daar moeten ze het mee doen. Dus doet de KNRM er alles aan om dat gat te verkleinen. "Best een bijzonder bedrijf, zonder die overheidssteun", concludeert Biesboer. Dat de KNRM bijzonder is, vindt ook de anonieme geefster: "Als inwoners van Egmond zagen we vele malen de reddingsboot uitvaren. Maar ook dat hij retour kwam, en dat alles zorgvuldig werd afgespoten, de pakken werden opgehangen in een droogkamer; dat alles werd klaargezet voor de volgende oproep. Met grote mate van zorgvuldigheid, dat was duidelijk zichtbaar."